Kan damladı,
Düştü sardunyamın tam ortasına
Soldu bir akşamüstü
Küçüktü körpe çocuktu
Bilmezdi zalimin zülmünü
Ateş oldu düştü yüreklere
Yaktı,
Kül eyledi, yarınlara bırakmadı
Bir avuç umudu
Ateş düştüğü yeri yaktı
Acıyı tattı
Acı büyüyüp öfke oldu
Etkiye tepki
Zalime isyan
Kana kan
Dişe diş
Kurda dumanlı gün
Bu gün.
Kan düştü sardunyamın yaprağına
Boynu büküldü düştü ardına
Çocuktu, dayanamadı vucudu kurşuna
Ne olduğunu anlamadan
Son kez anne demeden
Sarılmadan
Yumdu gözlerini, ardına bakamadan.
2006
Mehmet Ali YükselKayıt Tarihi : 7.2.2008 14:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Yüksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/07/korpe-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!