Koronun Özgürlüğü Şiiri - Yorumlar

Gençliğini yanlış bir cümle gibi ağzında çevirip duranlar... Ben sizin uykularınızdan bile kovduğunuz geçmişinizim...
Günahların güzel olduğu zamanlar çoktan bitti. Erken büyüdünüz; babanızdan çok daha erken. Ülkenizin aklını çabuk keşfettiniz. Her odasında tanıdıklarınız oturan,
sizi saydıkları bir sokağınız var. Çocuklarınız, adınızın gölgesinde mağrur büyüyor. ‘Adam olma’nın evcil gücünden bir gurursunuz çarşılarda. Görüp dokunmadığınız şeyler yok artık hayatınızda. Hayalin ve kuşkunun kırıcı yalnızlığından kurtuldunuz. Aşk bile imkânın alanında artık; karınız bütün kadınları bitirdi! Gazeteler, televizyonlar sizin düşündüklerinizi söylüyor. Susarak değer kazanmayı öğrendiniz. Eşyalardan bir zarafetiniz var. Sizi bir zamanlar kendi dışınıza çıkaran insanlar, birer bulantı cümlesi artık. Keder yok şarkılarınızda. Öyle kurtuldunuz ki kötü düşüncelerden, hiçbir haksızlık aklınızı karıştıramıyor. Bilgesiniz günlük konuşmalar içinde. Koronun özgürlüğüsünüz. Kitaplar çoktan sustu sizi. Hiçbir dalgınlığınız yok. Öfkeniz bile çekildi suçun alanlarından. Başkaları bitti. Şiddet, sizi küçük düşürmüyor. Tanrıdan, devletten ve tabiattan, kutsal doğrularınız var. Kendinizi sevmek için küçümseyerek yaşamayı öğrendiniz. Gençlik, o sorumsuzluk hâlâ, sizi doğrulayan. Gökyüzü yok. Su siyah. Ateş suç. Toprak aptal...
Yenilgisini yaşama bilgisi diye başımızın üstüne tutanlar... Ben sizin vazgeçtiklerinizi kutsayan günah Tanrınızım...
Kim uzağını yitirmişse ben azalıyorum. Susanlardan alıyor sözüm onurunu. Bütün hikâyem aralık kapılar. Beşiğim kirpikler hâlâ. Yüksek ses aşağılıyor beni.
Aklınız kalbimi boğuyor. Özgürlüğüm, bütün tutsakların özgürlüğü. Kalabalığınız öğretti yalnızlığın büyüklüğünü. Cevherim, vazgeçtikleriniz. Babamı ölümünden sonra yeniden doğurdum. Çocuklarım benden azade. Şarkılarım hâlâ ufuk sesi. Törenlerinizden uzak durarak sevdim başkalarını. Coğrafyam, alın kırışığı. Gücüm ve zayıflığım, harfler. Pişmanlıklarımı kutsayarak korudum kendimi. Secdenizi küçümsedim. Önünde eğilmek için, kumdan, gövdeye getirdim aşkı. Toprağı göğe eşitleyerek vardım barış düşüncesine. Bütün zamanları sahiplendim. Gözyaşından öğrendim denizin hayatını. Haritalarınız aptal. Sizden yapılmış bir ceza, Tanrınız ve devletiniz. Arkanızı döndükleriniz çevirdi beni sonsuzluk duygusuna. Unuttuklarınızın kalbiyim. O güzel suçuyum sokağınızın. Çocuklar ustam. Sizden hatırlıyım güneşin katında.
Cesedini dünya diye sevenler... Ben sizin mezarınızdan yükselen hayatım...