Gördün mü insan;
ne sesi var savaşların,
ne ırkçılık hastalığının/
Daha emeklediğimiz zamanların belki,
bu gezegeni birlikte tanıdığımız zamanın
ıslığı çalıyor/
Gidersem anlatırım Tanrıya diyen
Suriyeli çocuğu hatırladın mı,
ölmeden önce;
emin ol anlatmış/
Yok bizim bizden başka kimsemiz anla şimdi,
şu dünya soğusa şu zifiri evrende;
bizim hep birlikte üşüyecek yüreğimiz…
Kayıt Tarihi : 17.1.2022 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!