Korona virüslü Günler Şiiri - Dinmez Er

Uyandım,
Uzun bir uykudan
Kabuslarla doluydu
Ateşlerde yandım
Sulara batıp çıktım
Sırılsıklamdım
Titreyerek gözlerimi açtım
Üşüyordum.
Boğazıma sarılan el,
Nefes alamıyor daralıyorum.
Nasıl düştüm uyku çukuruna
Ekvator sıcaklığında,
Kutup soğuklarında mıydım.
Yüzümü görmek istiyorum
Yüzüm kayıp aynalarda,
Ayaklarıma dokunamıyorum.
Beynim bulanık,

Seninle el ele göz göze,
Diz dize olamıyoruz,
Maskelerin arkasında
Saklı çapkın tebessümlerimiz
Dudak dudağa
Kucak kucağa olamayacağız,
Odalarımız, artık ayrı gayrı
Yaşlı bir düş masumiyetimiz,
Sinsi görünmeyen düşmanın elinde
Giderek bir meçhule yuvarlanıyoruz.
Duygularım, organlarım direnemiyorum.
Koronavirüsmahkumlarıyız
Bir kireç kuyusuna atılmadan
Sağ salim kurtulabilecek miyiz?

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 04. 19 /

Kayıt Tarihi : 25.4.2020 14:44:00 Şiiri Değerlendir