Korona Patlaması!. Şiiri - Ekrem Çiçek

Korona p a t l a m a s ı-her GÜLÜŞÜ CENNET!..
Perde perde İNDİ KARANLIK, GÜNEŞİN DOĞMASI bir ANLIK!..

Bir pandemi çöktü dünyaya;
Hasret kaldı insan güneşe-aya,
ŞOKTA! Aklını aldı başından,
NEFESİNİ KESTİ, oya oya!..

İki bin yirmi çaldı bizden;
Canlarımızı aldı bizden,
Çığlıklar yükselirken dilimizden,
Kendimize-karonaya ESİR düştük!..

Çıktıkça çıkıyor döviz,
TL. durmadan düşüyor
Nefes aldırmıyor ekonomik kriz,
DONDU MİLLET, ÜŞÜYOR!..

Enflasyon tırmanıyor durmadan;
Her şeyini alıyor hiç sormadan,
Düşman virüsten beter Türkiye’m,
Öldürüyor daha vurmadan!..

Sevenle-dostlarla o ANLAR kalacak;
CANSUYU veren, CANLAR kalacak,
Her GÜLÜŞÜ CENNET insanlar kalacak,
Biz gidince, yarın arkamızdan!..

Darda-zorda olan dünyaya bakın;
KORONA PATLAMASI yaşıyor
Sakın Türkiye’m, İstanbul’um SAKIN,
İnsan, insana virüs taşıyor!..

Sana anladığın dilden sövüyor;
Dünya bizi PARASIYLA dövüyor,
Onun için kendini övdükçe, övüyor,
Atatürk yüz yıl önce GÖRDÜ bunu!..

Osmanlıyı işte böyle batırdılar;
Kaputülasyonları masaya yatırdılar,
Lozan olmasaydı adeta satırdılar,
Mali-ekonomik GÜCÜNDÜR asıl konu!..

DUR! Gitme sevgili eylül;
N’olur; dur, gitme ekim,
Zamanı değil, küsmenin-darılmanın
Açıp kollarını AŞKA-ATEŞE,
ANIDIR; SIMSIKI SARILMANIN!.

Ülkede hep KIYAMET KOPUYOR;
Adalet acımadan katledildiği için
Çığlığını-İMDADINI duyan var mı?
Ona KÖRSÜN, kulakların SAĞIR, niçin?..

Dünyada-vatanda bir KARA DELİK;
UÇURUMUN DİBİ’ne çekiyor
Ekonomik kriz canından bezdirdi,
ACI ekiyor! Zulüm-ÖLÜM ekiyor!..

Fakir yaşıyor her türlü ACIYI;
Duyan yok MAZLUMUN FERYADINI
EZENLE-EZİLENİ kim görecek?
Bilen var mı; HAKKIN-YASANIN adını?..

Anadolu’yu-vatanı vuran, vurana;
İhanet ettiler, KANIYLA KURAN’a,
Ne diyeceksin; yargılayıp-sorana?
Hesap mutlaka verilecek, HESAP!.

Perde, perde iniyor KARANLIK;
KORONA PATLAMASI yaşıyor insanlık,
Deprem kapında hep, BİR ANLIK,
Sınavın çok AĞIR! Yaratan seni seçti!..

Daha ne gördün ki ey insan;
Asıl ŞOK-KIYAMET geride
MUHTEŞEM VARLIK-KÜÇÜK KAİNAT,
HAKET! Yeniden DOĞMAYA bak, ERİDE!..

Çiçek derki; her sahnede SEN varsın;
Ben YAZDIM, sen OYNADIN
Ödülün BÜYÜK! Arafat da kalma sakın!
KULLUK ZİRVESİ’ne yazılsın ADIN!..