Korona-pandemi Şiiri Şiiri - Dursun Özden 3

acı şiir

-1-
evi yitirme, umudu korkuya yatırma
bir yıldız tut; yarına, bilime bel bağla
yalana, dolana ve talana el bağlama
paraya tapanlara inat, ırmak ol çağla

gönül evinde hasret, kanayan acı
gelenim gidenim yok, o uyku ilacı
sanki ben kimsesizim, öksüz, yetim
garibanmışım, sakın ha bana acıma
eskiyor ama yok olmuyor, sinsi acılar
başında kızıl hilal, yüzü ve maskesi al
gül benizli bir kız sus diyor, gözü kara
karartma gecesi, karantinada umut ara
ey doktor! koronadan koru, yaramı sar
acısı derin yaramı kaşıma, kanatma yar
acıyı bal, dikeni gül ve şiiri isyan eyledik
isot tarlasında, aşısı şekerli şiir hasatı var.
-2-
vay ki vay! şaka gibi, ölümü bile yarenlik
ah gönül ah!.. sen hangi çığlığın ağıdısın?
benzimizi sararıp solduran, güz çiçeği iğde
gönül evini yandıran, ocak söndüren niğde
sen çifte belikli, kınalı gül kızdın, su başında
son küresel korona yoğun bakım savaşında
yenik düştün-yaşanası yaşama erken küstün
ne? kim gönül, kim eren, kim kimden üstün?
ilkel toplum, kılan, yılan, yalan, boran, her an
o güz vurgunu yalman, ak toprakta kanayan
nakkaş tepe gömütlüğü, boğaziçi, gönül evin
yaşamadan yaşlanan ve hakka erken yürüyen
sevgiyle doğan her günde, anılarda yaşayan
ah anam ah, ah ablam ah!.. uğurlar ola can.

dursun özden

03 Aralık 2020, Niğde
(Gönül Yalman Eren acısına)