Korona Kumpası Şiiri - Kemal Tekir

Corona bahane,uyanın dostlar,
Birileri bizi,uyutuyorlar.
Korkuyu,kaygıyı pompalıyorlar,
Sonra hayat eve sığar diyorlar.

Gökten yağmur gibi,yağıyor zamlar,
İşsizlik artıyor,icra,iflaslar.
Çarşı,pazar,mutfaklar da yangın var,
Borçlar dayanıyor gırtlağa kadar.

İlaç kartelleri hiç boş durmazlar,
Her yıl yeni virüs çıktı diyorlar.
Ölüm korkusunu pompalıyorlar,
Krizi fırsata,çeviriyorlar.

Coronadan ölüyorsa insanlar,
Neden hiç otopsi yaptırmıyorlar.
Ölenleri acele gömüyorlar,
Nedenleri ,niye araştırmazlar.

Gribin pabucu atıldı dama,
Artık lafı edilmiyor Dünya 'da.
Coronayla grip aynı mı yoksa,
Algı operasyonu mu yaşananlar da.

Maske,mesafe,hes kodu zorunlu,
Eğitim,öğretim dijital oldu.
Özgürlük kısıldı,hayat felç oldu,
İnsanlığa büyük kumpas kuruldu.

Medya kanalları hep bir ağızdan,
Ölüm haberleri ,yapar durmadan.
Haberler tek yanlı,çoğu taraflı,
Kanalların çoğu sınıfta kaldı.

Tuzu kuru,küresel oligarklar,
Şeytanla birlikte tuzak kurdular.,
Herşeyi önceden kurguladılar?
Şimdi insanlığı formatlıyorlar.

Kemal Tekir