Korona illeti Şiiri - Kemal Tekir

Nereden çıktın korona,
Bela mısın başımıza?
Düşman mısın insanlığa?
Doymadın mı can almaya?

Herkesin yüzünde maske,
Zorunlu,sosyal mesafe.
Kapandı insanlar eve,
Heryerde korku,endişe.

Geliyorsun dalga dalga,
Estiriyorsun kasırga,
Mahkum ettin yalnızlığa,
Zorunlu izolasyona.

Birçok işyeri kapandı,
İşsizlik Dünya' yı sardı.
Ödenemeyince borçlar,
İcralar,iflaslar arttı.

Sanki de bir karabasan,
Öncelerden tasarlanan.
Modern kölelik mi yoksa,
İnsanlığa dayatılan.

Benzer senaryoları,
Yakın geçmişte yaşadık,
Aldatıldık ,kandırıldık,
Hala mı akıllanmadık?

Ölümü gösterip sıtmaya,
Razı edilmedik mi defalarca?
Yakın geçmiş yıllar da,
Balık hafızalı mıyız yoksa.

Birileri yapay yolla,
Genleriyle oynanmış,
Mutasyona uğratılmış,
Virüs mü üretiyor yoksa

Neden muhalif doktorların,
Sesi kısılıyor acaba?
Göremiyoruz onları
Yeterince biz medyada

Küresel köyün efendileri,
Format atmak ister bize.
Diyecekler bu günlerde,
Gelin çip takalım size.

Gelmeyelim bu oyuna,
Vurulmasın insanlığa tasma.
Çipi taksın kendileri,
O kadar çok faydalıysa.

Gözünü aç insanoğlu,
Düşün bu işin sonunu,
Bitirelim hep birlikte,
Oynanan büyük oyunu.

Kemal Tekir