Günlerden salıydı, aylardan ekim;
Yağmurlu bir hava, vakit ikindi.
En acı haberi verince hekim,
Yağmurla beraber gözyaşım indi.
Birine sarılmak istersin o an.
Yalnızlık çok zormuş, anladım bugün.
Ne kadar çaresiz kalıyor insan!
Kendime sarılıp ağladım bugün.
Doksan beş senelik hayatın sonu...
Defteri kapandı, vuruldu mühür.
Sılaya dönüyor, beklerler onu,
Dünyanın tutsağı, şimdi oldu hür.
Sanmam ki, kimsenin âhını aldın,
'Helâl olsun!' diye söylendi diller.
Dualar, tekbirler içinde kaldın,
Uzaktan, yakından sallandı eller.
Aylardan ekimdi, günlerden salı,
Ardına bakarak öylece gitti.
Buraya kadarmış onun masalı,
Başladığı gibi sessizce bitti.
Allah'ım! Babamı -o mü'min kulu-
Daha dün gönderdik ebediyete.
Alzaymır olmuştu, bilmezse yolu,
Elinden tutarak götür cennete.
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 01:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!