Korona & covid Şiiri - Arif Taner

Öyle bir acıki bu tarifi imkansız,
Genç yaşlı demeden bir bir bitiyordu hayatlar,
Adına kovid dediler o zalim mikrobun,
Bir eş; birde birbuçuk yaşında yetimdi geride kalan
Acıyı en derinlerde yaşayan.

Artık anlamı yoktuki hiçbirşeyin,
Ateş düştüğü yeri yakarmış, baktım torunuma kızıma onlarla ağladım,
Herkes dedi benim acım,
susunda ibret alalım şimdi
En büyük acıyı ben, torunuma kızıma bakınca anladım.

Artık gelmeyecek geriye, giden mutlu hayatlar,
Babasız eşsiz bıraktı bu illet, yetim öksüz kalan yavrular,
Kalemim yazmaz oldu gözümde yaşlar,
Kurtar bu illetten ya Rab,
babasız anasız eşsiz kalmasın mutlu olsun tüm yuvalar