Korona Şiiri - Berkay Meriç

Gözlerinde gördüm hissizliği, acımasızdın
Bi korona değildin ama, acıma sızdın
Şimdi ise bana laleler de düşman
Hücremde ki son atom da, sana kızgın

Birbirimizi çok sevdik ama
Niyeyse hiç de güzel sevemedik
Bir karşılık aramadım zaten çabama
En önemlisi kıymet bilemedik

Bulanık sularında boğuluyorum şimdi
Sendeki bu nefret belki de kindi
Fırtınalı okyanusta gözlerim seni arıyor
Yosunlar yaralarımı deniz tuzuyla sarıyor

Issız bir ada buldum yalnız yaşıyorum
Kötü günlerimi böyle aşıyorum
Ah kimi kandırıyorum ki ben
Kabuk bağlayan her yerimi tekrar kaşıyorum.