Korona (1) Şiiri - Necip Zeybek

Hey baş belası korona,
Ne işler açtın başımıza,
Değil çıkmak çarşıya,
Başımızı bile çıkaramıyoruz dışarıya.
Kına yak sen de başına.
“Evde kal “diye diye şişirdin başımızı,
Yeter bu kadar kabalık.
Defol başımızdan artık!

Afyonun başına mı vurdu korona,
Nereden geldi
Başı sonu olmayan bu kuru öksürük?
Vuhan’dan sıçrayan tükürük,
Düştü virüslü bir sahaya,
Üç günde dönüştü yedi başlı ejderhaya.
Ateşi değdi ta İspanya’ ya, İtalya’ya, İran’a…
Başı yanmayan ülke kalmadı.
Bakma bana öyle fena fena,
Sen Sars’tan da Mers’ten de betersin krona

Bak korona,
Kafa tutup Fransa’ya, Amerika’ya, Hindistan’a,
Gezip tozdun bütün dünyayı tek başına,
Dikilemedi kimse karşına!
Hayran olundu ki cesaretine ve hızına,
Başına üşüştü çeşit çeşit kronik hastalık:
Hipertansiyon, astım, kalp, damar hepsi sana yanık.
Ne kaldı şunun şurasında nisana,
Başa çıkamazsın fenle, ilimle,
Yeter onca masum insana attığın şamar,
Bak, başın çok kalabalık,
Oynama kendi hayatınla kumar,
Aklını başına topla da sıvış Dünya’dan artık!

Hey be krona,
Senin başını kaşıyacak vaktin yok,
Bizim de yaşını başını almışlara hürmetimiz çok,
Saygı bekledik senden saçı sakalı ağarmışların yaşına?
Lakin sen artsın diye hâsılat,
Bilhassa o masumların başına oldun musallat.
Ancak boyunu aştı senden yapılacak tahsilat
Allah affetsin taksiratını…
Bakmayıp gözünün yaşına,
Domuz gribi gibi koyacağız seni de musalla taşına!

Sen başını ortaya koydun,
Zengin fakir ayırmadan soydun da soydun,
Hükümetleri sarstın, sistemlerin altını oydun,
Başımızın etini yedin, ama bilmem ne kadar doydun!
Başa geleni çeker insanoğlu, sanma!
Aklını başına devşir, hızına aldanma!
Bakma bana öyle ebola ebola,
Ali kıran, baş kesen olsan ne yazar, Korana!

Ne şıllıksın sen, ne şıllık,
Bitmiyor bir türlü heyecanın,
Aralarına kara kedi sokmayı çekti ki canın,
Çıkarıp baştan ayırdın yataklarını karı – kocanın,
Ve ayrı odalarda çoluk çocuk,
Birbirine gıcık gıcık bakıyor şimdi!
” Her işin başı sağlık!” deyip baş eğeceğimizi sandın,
Ancak affet, çok şey öğreti bize medeniyet;
Zamanında baş kaldırmazsan esarete şayet,
Dünya baş başa verse yine bitmez yeryüzünde afet!