Korona-2 Şiiri - Süleyman Bektaş

Ne amansız bir virüs,
Dünya evinde mahpus.
Yurduma çöken bu pus,
Ne zaman dağılacak.

Konutumda mahsurum
Altmış beş yaş küsürüm,
Yaşlı olmak kusurum,
Hak'tan şifa olacak.

Issız bağda bağbanım,
Komşularla yabanım.
Sürüsüz bir çobanım.
Elbet bahar gelecek.

Pandeminin stresi,
Artık canlara yetti.
İnsanlığın gayreti,
Bu belayı yenecek.

Emeğin takdir edin,
Sağlıkcı personelin.
Doktorlara güvenin,
Yaramızı saracak.

Mevzilendim dört duvar,
Kurdum koronasavar.
Doğal bir yaşantım var.
Virüs benden kaçacak.

Çağdaşi; sessiz yamaç,
İzole olmak amaç.
Koronayla saklambaç,
Evlerde oynayacak.

SÜLEYMAN BEKTAŞ ÇAĞDAŞİ