Korona. Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Korona..

İsyan ile zulüm ektik yıllara
Aha mahsul verdi bitti Korona.
Yaratandan bir bela ki kullara
Çin Maçinde zuhur etti korona.

Yedi iklim dört bucağa yayıldı
Her gün sonu hasta ölü sayıldı
Niceleri korkusundan bayıldı
Her köşeye silah çattı korona.

Az zamanda sardı hemen her yurdu
Avrupa da kudurdukça kudurdu
Dünyanın fırıldak çarkları durdu
Sapları samana kattı korona.

Yayılır çok hızlı vermez amanı
Ne mekânı belli ne de zamanı
Bir yangın ki görünmüyor dumanı
Her bacadan biraz tüttü korona.

Ne dağları koydu ne de çölleri
Kardeşin kardeşe değmez elleri
Kara, deniz, hava bütün yolları
Geçilmez eyledi tuttu korona.

Düşürdü herkesi telaşa gama
Ne olacak merak sardık encama
Kendi mikroskopik çok küçük ama
Koskoca dünyayı yuttu korona.

İhtiyarlar mahpus gençler gardiyan
Nerde bunun başka yolu var diyen
Beş aydır çıkmadı buna dur diyen
Düşün ki ne idi netti korona.

Beni Adem kendisine inandı
Şeytani nizamı kalıcı sandı
Fahiş fuhuş mekânları kapandı
Hak nizama doğru itti korona.

İzimleri alt üst etti devirdi
Çarklarını hep tersine çevirdi
Nice vurgun defterini kıvırdı
Aldı çöplüklere attı korona.

Dinlemedik bize ne diyordu Hak?
Aç şu gözlerini Şimdi iyi bak
Ediyor korona neleri yasak?
Neyi aldı Neyi sattı korona?

Ey mümin kardeşim düşünsek biraz
Zulümlere karşı bu bela çok az
Elbet Müslümana büyük bir ikaz
Camiden cumadan attı korona.

Diyor ki “haydı git durul öyle gel
Tefekkür yolunda yorul öyle gel
Allah'ın ipine sarıl öyle gel”
Bu dersi vermeye yetti korona.

Seyfi'yim görmedim bu nasıl haldi
Cadde, sokak, meydan, pazar boşaldı
Hepsinin yerini bir virüs aldı
Uzattı ayağın yattı korona.

22-03-2020 Ankara
Seyfeddin Karahocagil.