Korona Şiiri - Adnan Kocaman

Sokağa çıkamaz olduk,
Sahile inemez olduk,
Kahveye gidemez olduk,
Derdin ne senin korona.

Camilerde mahzun olmuş,
Yürekler de üzgün olmuş,
Gönüller de kanar olmuş,
Derdin ne senin korona.

Cami de namaz kılmadık,
Cumaya da hiç gitmedik,
Mescitte teravi kılmadık,
Derdin ne senin korona.

Özlemimiz hepten kıpır,
Moralımız yoktan sıfır,
Yüreğimiz eve tıkır,
Derdin ne senin korona.

Özledik ah eşi dostu,
Bayram geldi kimse yoktu,
Sokakta çöplükler koktu,
Derdin ne senin korona.

Kesildi çocuk sesleri,
Boştu eğlence yerleri,
Olmuyor düğün günleri,
Derdin ne senin korona.

Hayalimiz vardı söndü,
Tur gezimiz vardı öldü,
Virüs şehirleri böldü,
Derdin ne senin korona.

Adnan'ım evde bunaldım,
İçerde bekleyip soldum,
Dışarı gidemez oldum,
Mahvettin bizi korona.