Korona Şiiri - Hasan Hazani

Korona denilen lanet
Yirminci asırda illet
Yerleşti dünya'ya zillet
Öldürüyor insan'ları

Verir ölüm fermanları
Alıyor milyon canları
Saniye, dakika anları
Öldürüyor insan'ları

Dünya panikler içinde
Sokaklar tehna biçimde
Zulüm insanlık peşinde
Öldürüyor insan'ları

Genci, ihtiyarı yaşta
Herkez canında telaşta
İnsanlar çaresiz yasta
Öldürüyor insan'ları

Yaprağı dökülmüş gibi
Dalları bükülmüş gibi
Kökünden sökülmüs gibi
Öldürüyor insan'ları

Evlere hapisler etti
Korkuttu mapuslar etti
İstediği yere gitti
Öldürüyor insan'ları

Amanı yok zamanı yok
Affı yoktur insafı yok
Tabip'lerde dermanı yok
Öldürüyor insan'ları

Kimi evlerde dururken
Kimi yollarda yürürken
Kimi yatakta uyurken
Öldürüyor insan'ları

Kimi gömülür kefensiz
Kimi yakılır çaresiz
Acımasız, merhametsiz
Öldürüyor insan'ları

Doğalmıdır, değilmidir
Yoksa kötü niyet'midir
Hazırlanan zillet'midir
Öldürüyor insan'ları

Hazan der ilim çaresi
Biter ağıdı, yaresi
İnsanlığın baş belası
Öldürüyor insan'ları.
(h.hazani)