Körolası Cafer Şiiri - Bayram Çinkil

KÖROLASI CAFER

Körolası Cafer,
Kabalığın üstünde gene.
Saç,
sakal,
bıyık..
Üst baş hopsayt.
Ne olacak halin senin?
Ne-o-la-cak
Zıkkımlanmışsın gene belli;
Kaybolmuşsun hem,
Söy-le se-ni,
Kim-bu-la-cak?
At şimdi naranı,
At avazın çıktığınca,
Erkeklik buysa eğer.
Döv karını da tepe tepe,
İspatlarsın beklim kendini.
Ya çocuklar,
Onların günahı ne?
Gönder onlarıda,
Aslan sütü almaya.
Ahmet çabuk gelir,
Sağa sola da dalmaz..
Emine de kurar sofranı nasılsa
O minnicik elleriyle.
Ulan! Cafeeer!
Yetmezmi zıkkımlandığın?
Aynaya baktın mı sen hiç?
Aynalarla aran nane..
Olsun bak biraz.
O sana dargın değil.
Utanma,
Arlanma,
Belki bulursun kendini.
Sonra iç gene,
Geberesice..
Yavrum Cafer!
Kendin bir nefer,
Ağlatır inletirsin beş nefer.
Tırlayacaksın bir gün amma..
Bunu anlayacak kafa nerde?
Amaaaan! Canım de,
Boşver doldur
Atın ölümü,
Otun ölümü,
Ya senin ölümün?
İtin ölümü.