Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Köroğlu, halk şairlerimiz içerisinde kavganın, özgürlüğün sembolüdür. Doğum, ölüm tarihleri bilinmeyen, bir eski efsane kahramanı olan Köroğlu'nun adını alan bir şairimizdir. Bu şairin, III. Murat zamanında (1574-1595) Osmanlı ordusuyla İran savaşlarına katıldığı (1578-1584) bilinmektedir. Bolu Beyi'nden babasının intikamını almak üzere dağlara çıkan, yiğitlik ve iyilikseverliği destanlaşan isyancı Köroğlu ile şair Köroğlu halk zihninde kaynaşmış durumdadır. Aslında çok daha eski bir efsanedir ...
Âşık Köroğlu — Destan değil, direniş türkülerinin çağrısıdır
Sen dağda büyüdün,
sözünle yoksulun başını okşadın,
sosyal düzenin naylon zulmünü türkülerle deldin.
O söz ne sıkıyönetimin kalkandı ne sarayın avazı...
Halkın dilinden akan bir özgürlük imgesiydi.
Sazını koçaklamaya değil;
bahşedilen vatanına, kardeşine, özgürlüğüne
susarsız bağlanan insanlara çaldın.
Her dörtlükte “yalnız yaşadım” değil;
bir halkın bin yıllık sabrını coşkuya çevirdin.
Hak değil, yalnız insanlık için yaz sınıra:
Köroğlu sen
şekilcilikle değil, sahicilikle şiir yazandır.
“Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm” diyenlere değil,
direnişi umutla türküleştirenlere ses olan ozansın.
Sana selam olsun Köroğlu;
Dağın yankısıyla gelen, sazıyla halkı çağıran,
Bir milletin kalbine dokunan özgürlük türküsüne...
Haydar Güner