Köroğlu Şiirleri - Şair Köroğlu

Çıkayım gideyim halkın elinden
Cihanın üstünde gama yar oldum
Kimse bilmez ben gedanın halinden
Canımdan başımdan ben bizar oldum

Mürvet Ali'nindir sözüm amandır

Kocadım belim büküldü
Gözümün nuru döküldü
Damarım bendi söküldü
Kocaldım Ayvaz pir oldum

Feleğin n'olduğun bildim

Koç Kırat'a binip inem Sazan'a
Bir düzen vereyim yoldan azana
Yüzbin öveç ısmarladım Hozan'a
Yesin yiğitlerini ta ben gelende

Koç Kırat'a binip gidem yabana

Köroğlu dediğin delinin biri
Kellesi büyüktür gövdesi iri
Depretir Kırat'ı bastığı yeri
Paşam inan ben Köroğlu değilim

Köroğlu'nun bir atı var delidir

Tokat ellerinden aldım bakırı
İncitmeyin fukarayı fakiri
Boz bulanık seller gibi rakıyı
İçirin beylere ben gelene dek

Atımı bağladım ben bir hozana

Bir bölücek turna gördüm
Medet bir şahine medet
Zülüfleri burma gördüm
Medet bir avcıya medet

Geçen avlattık şurayı

Mevlam seni bana verse
Derim hey gidinin oğlu
Arşa direk direk oldu
Zarım ey gidinin oğlu

Beni önünde assınlar

Meydan başında duranda
Çekip bıyığım buranda
Dişlerim kamaştıranda
İsterim pulat kemirem

Karat çıkıp eşinende

Bu ki meydan almaz ondan zat olmaz
Beslemen beygiri arap at olmaz
Er olanlar düşmanına alt olmaz
Seri verir ser kurtarır meydanda

Koçyiğitler belli olur zatından

Kırat'ın değerin sorarsın kaça
Seksen bin tümene hele de vermem
Seksen bin ak kuzu kıvrımlı koça
Seksen bin hazine pula da vermem

Seksen bin yiğide seksen bin ata