Köroğlu Üstüne Şiiri - Mevlani Ulusoy

Beylerin acımasız zulmü sürmüş,
Şanlı padişahlarının yüzü gülmüş,
Kimbilir, kimlerin ocağı sönmüş?
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

İyi bir seyis çıkmış, Sivas elinden
Bolu beyi anlar mı seyis dilinden?
Ahını alır, göze çektirdiği milinden
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Yusuf, gözleri kör köyüne dönünce
Getirdiği tayın ipi, elinden düşünce
Oğlunun içi yanar babasını görünce
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Babanın başına gelen ortaya serilir,
Öcünün alınması için vasiyet verilir,
Kır atın bakımında, çok cefa çekilir
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Kılıç kuşanıp ok attı, kargı kullandı
Ezilenler çevresinde bir bir toplandı,
Kervanlar soyuldu, haberler yollandı
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Özde yiğitlik, ozanlık yetisi gelişmiş
Güzele saz çalmış, türküler söylemiş
Döne Hatun’a gönül verip evlenmiş,
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Ruşen Ali’m, başına buyruk yiğidim
Ayvaz’a verdin, sevgiye dayalı eğitim
Koruyup kolladığın canlar hep yetim,
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Beye karşı, Çamlıbel’de kale kurulur
Ardından kavga başlar adam vurulur,
Yoksula zulüm edenden hesap sorulur,
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.

Ulusoy, yaşanan destan burada bitmez
Köroğlu efsanesi halk dilinden düşmez,
Devir değişir, yiğitlik geleneği sürmez!
Seyis oğlu Ruşen Ali, Köroğlu’dur
Halkın saz şairi, dirençli özüdür.