Bir zamanlar dimdikti başınız
yere göğe sığmaz
gurur, şan ve şeref sahibiydiniz.
tek başına koşmuştunuz tüm hızınızla,
kötü ve aykırı olan pek çok şey üstüne.
Toz ulaşmaz, kartal kalkmaz tepelerde
rüzgarın aslan yeleli atıydınız.
Gece düşünceli, taş kalpli pek çok kafa ezdiniz;
dağlarda belinize kadar karda, kışta.
Böyleydiniz, böyle de oldu:
Bir eliniz doğruda, zayıfın yanında;
diğer eliniz kızıl kandaydı.
Ama bu böyle sürüp gitmedi
sonunuzu getirdiler;
yağ sürdüler kötülerin ekmeğine,
doğruluğu, dürüstlüğü çuvala hapsettiler.
Sonuçta mı?
Sonuçta:
yazık oldu! bunca aslan yeleli
Köroğlu'nun e m e ğ i n e.
Ocak 2001
Atahan Çakır AbantlıKayıt Tarihi : 27.7.2005 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zamanlar dimdikti başınız
yere göğe sığmaz
gurur, şan ve şeref sahibiydiniz.
bir zamanlar dimdikti başın
yere göğe sığmaz
gurur,şan ve şeref sahibiydin...
gibi mesela bence ama...yinede sen bilirsin şair...tebrikler...ha bu arada şiirde memur ağzı sırıtıyor
osman coşkun..........
TÜM YORUMLAR (1)