Körmüsün(2) Şiiri - Duran Bükülmez

Pire için yorgan yakan kardeşim.
Memleketin soyuluyor körmüsün.
Neden böyle oldu, hele bir düşün.
Yolsuzluklar yayılıyor körmüsün.

Yıllarını boşluklarda arama.
Hava yandı, ateş döndü çırama.
El yüzünden tuz basarım yarama.
Aç çocuklar bayılıyor körmüsün.

Dul, yetimle varsılları bir tutma.
Cır cır gibi ötüp uykuya yatma.
Sıra sana gelir, sakın unutma.
Memleketin oyuluyor körmüsün.

Dikkat eyle kanımızda aynı kan.
Dökülürse cana doymaz bu vatan.
Gün geçiyor zaman geldi uyansan.
Memlekete kıyılıyor körmüsün.

Ozanım der, kederdeyim gör beni.
Bitiriyor içerimden ar beni.
Gel ağlatma can evimden sar beni.
Can bebekler uyanıyor körmüsün.

16.02.2020
Erbaa