Körlük Çeşidi Şiiri - Nurettin Sevim

Saymakla bitmez körlük çeşidi.
Kimi yakın, kimi uzağı görmez.
Düşmanlar kuşatmış tutmuş geçidi
Öküzün altında buzağı görmez.

Dostunu iyi bil, düşmanı tanı.
Şeytan kandırmıştı hani atanı.
Kendine dost sanır melun şeytanı.
Sinsice kurduğu tuzağı görmez.

Ne gerçeği görür, ne davet duyar.
Nefsine aldanır, şeytana uyar.
Doğru yoldan çıkar, ayağı kayar.
Önüne konulan kızağı görmez.

Bakıp ibret almaz, görmez öleni.
Kimse görmemiş ki geri geleni.
Hakiki dost sanır yüze güleni.
Hayatta yediği kazığı görmez.

Kimi mala, mülke, güce aldanır.
Ne helalı bilir, ne haram tanır.
Kazancını, “Kendim kazandım.” Sanır.
Allah’ın verdiği rızığı görmez.