Gecenin zifiri karanlığına inat umudumun kanatlarını çırpıyorum.
Sonun ya da başlangıcın soyutluğundan sıyrılıp ufkumu açan bir yoldayım.
Sonsuzluk dairesinde ilerliyorum,
Biliyorum hoşnutsuzluğumu…
Koşuyorum fütursuzca elimde bir fener, aydınlat yolumu ey bihaber,
Ardımda bıraktığım doğrular, yanlışlar!..
Düşün yakamdan artık, gidiyorum ben derbeder.
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta