Gecenin zifiri karanlığına inat umudumun kanatlarını çırpıyorum.
Sonun ya da başlangıcın soyutluğundan sıyrılıp ufkumu açan bir yoldayım.
Sonsuzluk dairesinde ilerliyorum,
Biliyorum hoşnutsuzluğumu…
Koşuyorum fütursuzca elimde bir fener, aydınlat yolumu ey bihaber,
Ardımda bıraktığım doğrular, yanlışlar!..
Düşün yakamdan artık, gidiyorum ben derbeder.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta