Körlük Şiiri - Cem Birgi

Geceleyin açık bir gökyüzünde
Binlerce yıl önce sönmüş bir yıldız gibisin
Bir daha rastlaşır mıyız?
Vuslat imkânsız gibi, sayılan şafaklar sonsuz
Sallanmakta olan bir düğme misali,
Kaybolacağım günü bekliyorum.
Körlük bu ya, herkes sana benziyor
Dünya o kadar küçük değilmiş ha?
Aklımda birkaç tarih var
Zamanın önüne katıp götürmesini istiyorum
Cıvata gevşemiyor, hep sıkı
Ve aşk iki kişilik yatakta tek kişilik nevresim.
Yeminler de, sözler de kurusıkı.
Çok acıtan, süründüren.
Öyle gelmiş, böyle süregelen...