Körlük Şiiri - Yahya Uzunal

Yalnız kalmak üzmez insanı kalabalıklar içinde yalnız hissetmek üzer. İnsanı duygularının anlaşılmaması yorar .
Hassas ruhlu insanı kibirli insanların egosu küstürür hayata sonrasında susar insan kendine döner .Yanlız kalmamıştır aslında yanlızlığı tercih etmiştir . İçten gelmeyen her duygu yapmacık sayılır .Kalbi küser kendine gözleri eskisi gibi bakmaz insanlara .Yalanın kokusunu ötelerden alır .Artık farklıdır insan yaşamak gülmek eğlenmek yabancılaşmıştır artık ona o saatten sonra tek bir şey ister insan gömülmek ister çünkü çoktan ölmüştür ...