Körlük Şiiri - Ercan Öztürk

Bakmakla görmek  ayni şey midir?
Insana bakiyoruz,  duygularina dokunamiyoruz
Anlayamıyoruz
Bagiriyoruz
Kirip döküyoruz
Ama kalbini göremiyoruz.
Hayvana bakıyoruz
Kafisini oksayip yanindan geçiyoruz,
Korkup kaçıyoruz, bazen de zulmediyoruz
Kimse onlarin yipranmisligi, açlığıni görmüyor
Ne karnini, ne de sevgisizligini doyuruyoruz.

Artık herkes köreldi
Kimse kimseyi duyacak kadar
Kalbine dokunacak kadar
Iki kelime edecek kadar müsait değil.
Kimsenin hiç bir şeye tahammülü yok.
Gördükleri tek şey hırsları  ve menfaatleri