yıllardır bakışların değmesini beklediğim gözlerime
bir uykudan uyanıp kezzaplar serptim
ve ben o uykudan aslında bir daha hiç uyanamadım
şimdi benim bakışlarım yok oluşla sevişti
öyle bir yok oluş ki
hiç var olmamış gibi
bir çocuğun suratında tokat izi
çarpık bacaklarında sokaklar kiri
anıları olmayan bir adam gibi
büyüdü ve
gözlerinde kör oluşun en dibi
ben gözlerim kör olduğunda ağlamayı unutacağım sandım
Feride Cetin
Kayıt Tarihi : 22.7.2020 03:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Feride Cetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/22/korluk-22.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)