Çayımı alıp sokağın dökülüşünü gören penceremin karşısına otururum
Konuşmayı pek sevmez sokaklar,ben derdimi anlatırım da
O hala suspus,karşımda çocuklara sahip çıkar
Sonra sen çıktın Ahmet abinin ahşap kapılı küçük tatlı marketinin köşesinden
Kuşlar cıvıldamayı bıraktı,dünya durdu
Çiçekler sana döndü
Ağaçlar yapraklarını düşürdü
Saçları gecenin karanlığını andırır
Gözlerine yıldızlar yuva yapmış
Kalçaları sallanırdı dar pantolonunun ardında
Kıvrım kıvrım,sıkıcasına..
Öyle bir güzelliği var ki hûrileri peşine takar.
Kayıt Tarihi : 15.12.2019 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!