Körlüğe Hasret İmiş Şiiri - Yorumlar

Görme dünyayı gözüm bırak, bırak kör olup kal Sevene gönül kapattılar boş ver gözüm kapalı kal Bedenim seni bir ömür taşır umudun kırıp hep kör kal Gözler var ki görmek bilmiyor gördüğünü gördüm demi yon Bir cana kıyılsa şahidi olmuyor boş ver gözlerim hep kapalı kal Görmesin yalan âlemi ebedi olmuş zülüm hainin Kafama sıktığım kurşunun bile hayrı kuldan fazladır Kapalı değil ruhun ışığı göremez sanırlar kalpten aşığı Kör olsam görürüm zalim zulmünü kesemem boynumdan ne fayda Irmaklar coşuyor sesin duyarım ecelim olsa aşkla kanarım Dünümden kalan lokmama hayranım şükürler olsun bu günde doyarım Ne harama bakar mal mülk ararım gönlümün gördüğü servetim benim Kaptırmam kendimi hilale arşa girerim her gün bin bir telaşa Dünü de bıraktım geçmişi maşa yarına şükrümü gelir sunarım Nefsinin olma canlı kurbanı topraklar almaz imansız olanı Görmeyen gözümden kesmem gümanı bir ömür gönülden görür dünyayı Yalana katmadım helal lokmayı belki gözlerim içten bakmayı Bu dünya yalan açıp bakmayın gözlere nurun açmadan kapandı Kalplerin ışığı dünden yok olmuş gözün görse kalbin perde içinde Bu yalan dünyayı zehir içinde her gece içen gözler kör imiş Gözlerim daha ne göreceksin ki görenler körlüğe hasret imiş…