Duasız dilin yandığı,
Semaya açılmayan elin işlevini kaybettiği zamandayım.
Secdeye değmeyen alnın kirlendiği,
Rükuya eğilmeyen sırtın kamburuylayım.
Sabahları uyandığımda ışıksız pencerelerle karşı karşıyayım,
Gözlerimde yoksunluk kalıntıları artıyor.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta