Ah Leyla
Eski muhtarın karısı
Yığılıverdi sobanın yanına
Gitti beyin kanamasından
Geride kör bir kız
Ve dertli bir koca bırakarak
Ah Leyla
Yakar, eritir taşları bile körlerin gözyaşları
Yanardağlardan aşağı akan lavlar gibi
İki gözü de gördüğü için utandırır insanı
Leylanın kirpikleri hiçbir erkek bakışı karşısında titremedi
Hiçbir erkeğin gözü Leylanın gözünü nazlıca yere indirmedi
Kalbi çalkalanmadı hiçbir erkek bakışıyla
Yüzünü allar basıp heyecan dalgaları dolaşmadı hiç
Leylanın kulak zarları hiçbir aşk fısıltısıyla titreşmedi
Ah kulakları ve elleriyle gören Leyla
Anasının öldüğünü duydu
Gözleri bir kez daha kör oldu
Annemle birlikte bir daha çay içemeyeceğiz diye düşündü
Annemin sesini bir daha hiç duyamayacağım diye düşündü
Başka şeyler de düşündü
Leyla odanın köşesine büzüştü büzüştü küçücük oldu
Leylanın kalbi camlardan aşağı süzülen yağmur damlaları gibi
Yanaklarından süzülen gözyaşlarıyla doldu
Leyla anasının öldüğünü kulaklarıyla duydu
Leyla’nın gözleri bir kez daha kör oldu…
28 Aralık 2017
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 00:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)