Körler Kentinde boyalı şiir

kelimelerden mızraklar yapmak istedim
alemin göbeğine
saplamak için
belalarına
ve acılarına dünyanın

yağız akşamlardan düştü
bitkin bir adamın son umutlarına
sorgusuz sualsiz sonbahar

derinlerde sığlaşır karnımda gezen nehir
vurur kıyılarıma kırık elmas
bir şeyler söyletir

şimdi sus
ölümü anlatma
karmaşayı
kıyameti
anlatma!
aşksız görülmeyen karanlıkta
hurafelerdir hakikat kapısında

taammüden kalemler biledim gecenin uçlarında
bir ses olmak istedim
yalnız bir ses
ihbar eden
kendini kendine
çığlıklar ortasında

yarası çıvgın bu kent mezarlıklardan uzak
bir başka ıssızlık sanki sevgide tutulmuşluk
bütün sahiller ardında bir yudum Tanrı
görülmeyen bir rengi var yumunca gözlerini
köpüklü hülyalarda şair serüvenleri

kalemler bileniyor
bileniyor mızraklar
aşka ıssızlık yükledim
boyamak için şiirimi...

Kadir Huylu