Gayesiz anlamsız yolda yürüyordum
Bakmıştım önüme, az kalsın düşüyordum
Çürümüş tahtalar arasında derin bir boşluk
Etrafını otlar sarmış içerisi loşluk
Durdum etrafıma bakındım bir anlık
Sonu olmayan bu kuyunun dibi karanlık
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta