Ben ölümden kokmuyorüm sen,beni,
bırakmadan korkuyorum.
Ölüm benim,için kalabalık bir mahşer O gününün,
bir düğün gibi gelir.
Kalbime vürülmüş hancer gibi sıgara yanar,külleri,
yanmaktan dumanı kaybolmatan degil,
unutulmaktan korkarım.
Gülüşünü,seveyorum demeni aklıma MIH gibi,
yazmanı değil.
Sözlerinı silah çek git kürşunu demenden korkuyorum
Kayıt Tarihi : 18.5.2010 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)