Korkuyorum ölüm senden

Korkuyorum senden ölüm
Vakitli, vakitsiz geleceksin
Kırılmış, saçılmış hayallerimi
Söndüreceksin
En zayıf anımda gözyaşlarımın
Damlaması gibi
Alıp gideceksin
Veda bile ettirmeyeceksin
Belki sessiz bir sokak ortasında
Veya düşlerin yarını ısıtmasıyla
Bir uykuda
Aşk kitabının ilk sayfasında
Bir resmin özlemlerinin solmasında
Yanıtlanmamış soruların sonunda
Zamansız geleceksin ölüm
Korkuyorum senden
Toplayamadım bir şey
Ne güz ’ün renkleri boyadım ömre
Mutluğa çaldım neşenin nakarat sız
Notalarını
Affın mağfiret ağıtında ilkbaharı açtırmadım
Ey ölüm korkuyorum senden
Baş vakit bir ürperme, tireme gelir içimden
Kaçılmıyor sun ne gökyüzü kadar uzaksın
Nede nefes kadar yakın
Lakin kurtulmuyor senden
Ölüm
Sığınsam nefsin gölgelerine
Yine de dönüyor yüzüm Azrail’e
Ey ölüm
Biliyorum kaçınılmaz son sonsun
Niye de korkuyorum
Ama senden değil ey ölüm
Senden değil ey ölüm
Yanımda götürdüklerimden
Ey ölüm