Korkuyorum nerdesin anne

yaşım yedi boynum bükük anne
nerdesin beni kime bıraktın nerdeyim
herkes ağlıyor babam ortada yok
elimde bez bebeğim seni arıyorum anne

dedem aldı beni kucağına bastı beni bağrına
ninem ise kuran okuyodu gelenlerle odada
dede annem nerde diye sordum oda ağlamaklı
titrek bir ses cennette evladım cennette kavuştu rabbine öldü kuzum

dede cennet ne dede ölmek ne hani annem nerde
beni götürmüyecekmi okula babamla el ele
yapmayacakmı bana sevdiğim kurabiyeleri yemekleri
beni sahipsiz kime bırakıp gitti annem anneciğim

günler geçti aylar geçti ben büyüdüm anne ama nasıl
canımsın ciğerimsin diyanler artık aramıyor anne
avuntumdur mezarında aldığım toprak göğsümde anne
şu yalan dünyada beni öksüz bırakıp gittin anne

anne anne nerdesin sen babam bakmıyor artık yüzüme
üstüm başım kir pas içinde açım anne
korkuyorum gök gürlüyor nerdesin sen
benide al yanına anne beni yanına al anne

mesut kabamaklı
21.07.2010