Korkuyorum Heyhat Şiiri - İbrahim Ateş

Geçip giden yılların bilançosu
gelip geleceğe yelken açacakken
buluyor beni ne yapacağımı bilmiyorum
vedaların dilinden pek anlamam
gözlerim nemlenir dilim susar
dalarım uzağa uzun uzun
derin bir ah çekerim geceye karışan

Sessiz haykırışlar çığ gibi
düşer gönlüme böyle vakitlerde
hevesim yetişemediğim trenler gibi
kaçar ardından bakakalırım

Kalbim ne yağmurlar gördü
damla damla yitirdim onca şeyi
sevdiklerim ile arama duvarlar örüldü
terk ettim bir çok şehri
her gidişimde kendimden
parça parça eksilerek

Kaderin cilvesine diyeceğim yok
yine de bilsinler isterdim
onlardan ayrı düştüğüm her an
kendimden de ırak olurum
bir meçhule sürükler beni hayat
her vedada biraz irkilirim

Gözlerimle görmüştüm oysa
her gidiş bir kavuşmaya ait
çileli yolculukta bir nihayet olsa
yaşanmazdı bu kadar gelgit
zor olan aslolandır anladım
kaç vedaya daha sığar ömrüm
yanıtı korkutuyor beni