Korkuyorum kalemimden bu gece.
Demini almış eski satırlar kokuyor buram buram,sızlatıyor içimi
Ellerim beynimden aykırı harekette,döküyor dizeleri
Yüreğim parmaklıklar ardından küt küt atıyor,bırakın beni.
Korkuyorum gözlerimden bu gece.
Seni okuyor sayfalarca,yüreğime meydan okuyor
Mızrap saplanıyor sanki avuçlarıma,derinden kanıyor
Bir ırmağa dönüşüyor yokluğun,sensizlik acıtıyor.
Korkuyorum kendimden bu gece.
Elim hep telefona gidiyor
Aklıma geliyor gidişin,gönlüm vazgeçiyor.
Damlaları tek tek alıyorum gözlerimden,
Ellerim yanaklarımdan akmasına izin vermiyor.
Tek bir kelime düğümlüyor boğazımı,
Kalbim kabullenmiyor.
Ve çıkıyor dudaklarımın arasından sessizce..
‘Özledim’.. ‘Çok özledim seni’ diye mırıldanıyor..
Pelin Kahraman.
Kayıt Tarihi : 30.1.2012 11:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!