Gece, ölü toprağını serpmiş üstüme
Yorgun bir hayat kadını gibiyim
Çaresiz, ürkek…
Geceler;
Yalnızlık kadar korkak!
Gözlerin ne tuhaf bakıyor öyle
Sanki kimsesizler.
Yıldızlar kadar berrak,
Ölüm kadar sessizler…
Korkutur bu gece beni karanlık,
Hayalet gibi ay,
Yıldızlar hortlak…
Ey sevgili,
Ey sevdamın ateşi,
Işık saçan gözlerinle gel!
Serpilsin fidanlar içimde
Çatlasın tohum,
Açsın laleler bahçemde
İstanbul koksun!
Kolların kemendim olsun
Yaslayayım başımı sinelerine
Terin gül koksun
Ne olursun!
Ey sevgili,
Ey gül goncası,
Kederinle gel!
Derdin, derdim olsun
Nefesim, nefesin…
Buyur, derunuma gir
Söndür içimdeki narı
İstersen buza çevir…
Ey sevgili,
Ruhum senindir!
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/13/korkuyorum-ben-bu-gece-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!