Korkuyorum Baba Şiiri - Engin Baltacı

Sen yoksun baba!
Sen yoksun ve ben korkuyorum.
Öyle karanlıktan,gök gürültüsünden değil;
Gözü dönmüş insandan korkuyorum.

Sen yoksun ve ben yalnızım,
Sırtımı yaslayacağım dağ yok artık,
Peşimden koşan köpekten değil;
Gölgemi seyreden insandan korkuyorum.
Âmâ gibiyim,görmüyor gözüm önümü,
Ben; Çelme takan insandan korkuyorum.
Anlatamıyorum kendimi,
Dinleyen yok artık derdimi,
Ben; ağzımı kapatan insandan korkuyorum.
Sen yoksun,
Kalkanım yok artık,
Bana vuran elden korkuyorum.

Yardımlaşmayı sen öğretmiştin bana,
Sen yoksun;
Yardım edenim yok artık,
Düşene tekme atan insandan korkuyorum.
Barışı sen öğretmiştin,
Yoksun;
Siyaha zulmeden beyazdan korkuyorum.

Sen yoksun artık;
Güneş doğdu ama gündüzlerim hep karanlık,
Güneşi perdeleyen insandan korkuyorum.

Korkuyorum Baba!
Sensizlikten,yokluğundan
Ve insanlardan korkuyorum...