Korkuyorum anne Şiiri - Nurettin Erdağı

Yine belalıyım ve kendimle kavgalıyım
Ayışığında dolaşıyorum tek başıma
Ürkek ve yalnızım üstelik korkuyorum
Korkuyorum anne korkuyorum
İhanet tuzağına basmaktan korkuyorum

Gökyüzü bemberrak
Ay bana göz kırpıyor
Yıldızlar görünmüyor uyumuşlar
Korkuyorum anne korkuyorum
Ayın yıldıza ihanetinden korkuyorum

Yine kendimle kavgalıyım ve sevdama küsüm
Bu deli yüreğimi söküp atasım geliyor
Hangi sevdaya sevdalanmış bilmiyorum
Korkuyorum anne korkuyorum
Sevda maskeli ihanetlere sevdalanmaktan korkuyorum

Kapamışım bütün gönül kapılarımı
Dokunmayın her dokunuş bir ihanet çığlığı
Zehirli bir hançer gibidir kahrolası
Korkuyorum anne korkuyorum
Sevdalı yüreğime saplanmasından korkuyorum

Benim ürkekliğim yalnızlığımdandır
İsyanım ihanet ve kahpelikleredir
Sitemim hakimiyete deyil haksız mahkumiyetedir
Korkularım gerçek sevdalarımdır
Nelere mi sevdalıyım nelere sevdalı değilim ki

Gökyüzünde bir yıldıza
Güneşli bir gündüze
Mavi bir denize
Dost adlı bir söze
Türkü çalan bir saza
Güller açan bir yaza
Bahar adlı bir kıza
Al yazmalı bir gül yüze
Ve Anadolu'daki köyümüze
Ve bütün annelerimize

Bütün emekçi ve hürmetkar ellere
Sevdasını saran kollara
Siyah zülüfteki tellere
Gerdandan süzülen ince bellere
Hoş sohbetli şirin dillere
Taze sevdalı gönüllere
Al yazmalı gönüllere
Çiçek açan dallara
Beyaz sümbüllü güllere
Ve umuda uzanan yollara
Ve annelere ve bütün Türkiye insanına