Korkuyorum Şiiri - Sûzi Kalp

Korkuyorum
Kaybetmekten...
Sensiz kalmaktan,
Sana alışıp bir gün sensiz uyanmaktan.

Korkuyorum,
Sanki seni sevince kendimden eksiliyorum,
Ve o eksik yanımla seni daha çok istiyorum.

Korkuyorum işte...
Sebebini çözemedim belki,
Belki kırmaktan,
Belki de incitmekten, en çok da istemeden.

Korkuyorum,
Seni kaybetmekten...
Sonu bilinmeyen cümleler gibi,
Bitmeye cesaret edemeyen hikâyeler gibi.

Korkuyorum,
Duygularımdan
Kendimden…
Beni sana götüren her düşünceden.
Ve belki en çok da
Seni sana yazmaktan…

Korkuyorum.
Titreyerek, usulca
Sanki ruhum,
Senin ruhunu çoktan tanıyor.
İçinde “sen” olan her şeyden korkuyor...

Korkuyorum
Sessizce bakıyorum sana,
Bir gülüşünle rahatlıyorum,
Ama o gülüşe alışmaktan korkuyorum sonra.

Korkuyorum,
Kendimi anlatmaktan,
Çünkü içimi açsam gider gibi,
Sen de gidersen…
Bunu kaldıramam diye susuyorum gizli..

Korkuyorum…
Sesimde adını taşıyan her şiirden,
Kalbimde sana ayrılmış her yerden.
Seninle doluyum ve bu doluluk
Taşarsa, kırılırım, korkuyorum...

Korkuyorum
En çok da, bir gün senin beni hiç tanımamış gibi davranmandan,
Sanki hiç hissetmemiş, hiç bilmemiş gibi...
Ve ben o gün gerçekten eksilirim gibi..

Korkuyorum…
Çünkü içimde sen varsın,
Ve ben kendimden bile sakınıyorum seni..
Çünkü bir gün,
Sen bile kıyamazken, kendimden giderim diye.

Korkuyorum,
Bir gün kelimeler yetmeyecek diye,
Sana susarak veda etmek zorunda kalmaktan.
Yanındayken bile,
Uzanıp dokunamamak gibi bir uzaklıktan.

Korkuyorum,
Sana alıştığım kadar,
Sensizliğe alışmaktan…
Ya içimde sana ait yerleri
Bir gün yok sayarsam, ya da başkası doldurmaya kalkarsa?

Korkuyorum,
Gözlerinin içindeki yumuşak sessizliği kaybetmekten.
Bir gün dönüp bakmazsan…
Ben hâlâ aynı yerde duruyorsam…

Korkuyorum,
Kalbimde taşıdığımdan,
Sadece bana ait kalırsa diye.
Sen bilmeden,
Sen hissetmeden,
Sen hiç sevmemişken beni…

Korkuyorum,
Çünkü bu sana değil,
Senden geçememeye yazılmış bir yazgı gibi.
Ve ben yazıldıkça çoğalıyorum,
Ama sen hâlâ bilmiyorsun.

Korkuyorum,
Çünkü seninle tamamım,
Ama sensiz eksik kalmaya da razı...
Bir yanım "git" diyor korkudan,
Diğer yanım "kal" diyor, seninle yanmayı bile göze alarak.

Korkuyorum,
Bir gün her şey geçer de,
Sen geçmezsin içimden…
Ve ben seni yıllar sonra bile
Aynı titrek özlemle hatırlarsam diye.

Korkuyorum,
Çünkü seni sevmek,
Kendimi her gün biraz daha kaybetmek gibi.
Ve seni kaybetmek,
Her şeyi unutmak istemeyeceğim bir hatıra belki.