Korkuyorum Şiiri - Emrah Bekci 2

Korkuyorum seni kaybetmekten,
Kaybedersem seni ve uzaklaşırsan benden,
Geçen her gün işkence olur bu seni sevene,
Korkuyorum seni kaybetmekten,
Korkuyorum nazardan, kem gözden, hasetten.

Senin gözlerinde doğar her sabah güneşim,
Karanlıkta üşür her nefesim,
Bir adım gitsen bile özlem keser içimi,
Korkuyorum, bir gün dönüp bakmazsın diye,
Bir vedan ile yıkılır sonra tüm düşlerim.

Biliyor musun?
Kalbim titriyor adını duyunca,
Bir tebessümünle bahar gelir ruhuma,
Ama susarsan, susar içimdeki dünya,
Korkuyorum, sessizliğe boğulurum diye ansızın.

Sen en güzel duasısın kaderimin,
Bir yıldız gibi kayıp da sakın gitme üzerimden,
Ne olur sakla beni yüreğinde,
Gözden ırak olsan bile,
Korkuyorum, kalbim seni sensiz anlayamaz diye.

İnan!
Düşlerim seninle dolu her gece,
Uyandığımda sensizliğe uyanmak korkusu var içimde,
Adını anmadan geçen bir gün eksik kalır benim için,
Birlikte yaşlanma hayalimiz solarsa eğer,
Korkuyorum, zaman bile küserse bize diye.

Ellerin ellerimdeyken dünya susar,
Bir gülüşünle kaybolur tüm kederler,
Ama ya bir gün başka ellere dokunursan?
Kendi ellerime bile küserim o zaman,
Korkuyorum, ellerin benden giderse diye.

Birlikte çizdiğimiz yollar darmadağın olur mu?
Aynı gökyüzüne bakıp da farklı yıldızları sayar mıyız?
Korkuyorum, sen başka düşlere dalarsan,
Ben sensizlikte kaybolurum sessizce,
İnan, kimsesiz bir şair gibi kalırım kelimelerde.

Sen benim yarım değil, tamamımsın,
Sana olan sevgim eksilmez, zamanla artar yalnızca,
Ya kalbinde bana yer kalmazsa bir gün?
Ben kendi adımı da silerim o an,
Korkuyorum, ismimi unutur gibi susarsan.

Duygular sarar dört bir yanımı senle,
Sensiz geçen her an zamana ihanettir bence,
Ne olur bırakma beni, yoksa içimde bir çocuk ağlar,
Korkuyorum, büyüyemez o çocuk bir daha,
Sana tutunmuş bir yürekle kalır tutsak edildiği zindanında.

Söylesene...
Her aşkın kaderi midir bu endişe?
Yoksa gerçekten sevmenin sancısı mıdır bu?
Sana gün gelir "gitme" diyemem belki,
Bil ki kalman için hep dua ederim,
Korkuyorum, seni kaybetmekten,
Belki sensizliğe alışmaktır en sevdalı zaafım.

Bu satırlarda saklı tüm gerçeğim:
Seni seviyorum, korkularımla birlikte,
Gitme diye değil, sev diye sustum bazen,
Korkuyorum, sadece bir anlık unutuluşla,
Yüreğinden silinirsem diye…