Şimdi gel deme bana doludizgin hislerim
Ufuk çizgisine dek koşmaktan korkuyorum
İki satır yaz deme, yedi renkle süslerim
Kaleme kanat takıp coşmaktan korkuyorum
Sana, okyanuslardan göğe nasıl çıkılır
Gizli bir gezegenden yâre nasıl bakılır
Damarlarda dolaşıp kalbe nasıl akılır
Anlatırken cismimi aşmaktan korkuyorum
Beni kendimden alıp mahkum etme sürgüne
Şu yorgun yüreğimi hedef alma süngüne
Köhnemiş kuytuları boyayıp göz rengine
Bakışının cengine düşmekten korkuyorum
Bulutlar bunalımı saklayınca griye
Kasvetli rüzgârlarla esmek kalır geriye
Dudağı yurt edinen sitemleri seriye
Bağladıkça sel olup taşmaktan korkuyorum
Tut ki sam yeli sensin; çöle sürdüğün ad’ım
Bir kum fırtınasıyla gömüldüm gıdım gıdım
Tut ki tek yönlü yolda doluverdi miadım
Bu onulmaz yarayı deşmekten korkuyorum
Kayıt Tarihi : 10.3.2025 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!