Korkuyorum Şiiri - Kenan Tortum

Sen de kimsin şimdi?
Neden kamçılarsın bakışlarınla?
Ok misali kipriklerinle yüreğimden vurursun.
Yüzünü kapatmış acı çeken duygularımı neden okşarsın?
Bırak kapatsın yüzünü şımartma ne olur!
Dayanamaz yoksa, kaldıramaz bir dahaki örselenmiş bakışları.
Yeni yeni kabuk bağlarken yüreğim,
Şah damarından kesme duygularımın.!

Korkuyorum...
Gül bahçelerinde koşarken ayaz tutmuş kaldırımlara düşmekten,
Gözlerine soluksuz bakarken, boş duvarlara haykırmaktan,
Yarınlara hayal kurarken, dünlere ağalamaktan,
Ve, sevmeyi ebediyyete kadar unutmaktan çok korkuyorum.

Korkuyorum..
Sahi; gerçekten severmisin yoksa?
Yoksa seninde mi alçıya alınmış duygularin var?
Sende mi acı dolu son sözleri cam kırıkları yutar gibi yutkundun ağlayarak?
Senin de gözlerin nemli, yosun tutarcasına, çok ağlamışın belli.

Seni bilmem ama ben çok korkuyorum.
Mevsimlerimden baharı sildim artık
Kuşların cıvıltısı, güllerin kokusu, güneşin ışıltısı yok artık.
Ve daha niceleri, bana sonuna kadar kapılarını kapattı.

Söyle şimdi ceylan bakışlı;
Elimden tutup mutluluğun girdabına mı çekeceksin?
Yoksa sende mi beni sonsuza dek karanlığa gömeceksin?

Dedim ya; korkuyorum.!
Ama O güzel gözlerinden de kendimi alıkoyamıyorum.

Korkuyorum eskisi gibi sevememekten ve
hiç hissetmediğim sevgiyi bir kez olsun
görememekten.
Korkuyorum..
Korkuyorum..