Korkuyorum Şiiri - William Antony Bernardo

Korkuyorum ben senden,
Zamana da illet ediyorum.
Olmuş olacak, geçmiş gelecek
Her şeyden çok korkuyorum.

Sindim kendi köşeme,
Konuşmuyorum, düşünmüyorum.
Aklıma sen geldikçe siliyorum,
Korkuyorum ben senden.

Korkuyorum ben senden,
Kendi kendimi sindiriyorum,
Varoluştan gelen kinimle,
Akıl üzerinde geziniyorum.

Korkuyorum ben senden,
Yelkenleri açmış gidiyorum Adriyatik'e,
Benden kademelerce üsttesin sanırım,
Deliler gibi korkuyorum.

Sokakta görsem yolumu değiştiririm,
En ufak selamı dahil zor veririm,
Şapkamı önüme aldığım gibi,
Yürümeye devam ederim.

Korkuyorum ben senden,
Güvensizim, halsizim, bitmişim.
Bu gidiş zaten bir gidiş değil,
Uçurumlara sürükleniyorum.

Bir yandan çok istiyorum,
Seninle konuşmak, karşılaşmak,
Bir yandan da ürküyorum,
Amacım mıdır uzaklaşmak?

Sanıyorum.
İyi değilim, gece yarısı, uyku lazım.
Düşünceden uzakta, rüyamda görürüm.
Ben senden korkuyorum, ürküyorum.
Lütfen çık benim karşıma,
Bir mesaj da olur.
Vazgeçtim, sakın çıkma.