Korkuyorum Şiiri - Zerrin Kılıç

Korkuyorum;
Gözlerimi kapatıyorum, hayalini görmek için
Yoksun! Suretin vuruyor gölgelere, yada ben öyle sanıyorum
Hayalini hatırlamaya çalışıyorum önce Hatırlayamıyorum,
Korkuyorum…
Gözlerimi açıyorum, kendi gölgemi buluyorum soğuk duvarlarda
Öyle buz tutmuş kımıldamadan bana bakıyor
Korkuyorum…
Kendi gölgemin soğukluğundan bakışlarımdaki yabancıdan
Ellerimle gölgemi yok etmeye çalışıyorum
Ellerim dokundukça soğuk duvarlara bedenim üşüyor
Duvarlar nemli, soğuk, karanlık
Ruhum gibi kasılıyor bedenimde, Sevmem ben soğuk hiç sevmem
Korkuyorum…
Sesler geliyor uzaklardan
Camdan bakıyorum seslerin sahibini görmek için
Sokak boş, simsiyah bir gece, perdeleri kapatıyorum
Sesler durmuyor ama artarak çoğalıyor önce
Zaman ilerliyor ölü saatlerde sesler durmuyor ama sonra azalarak çoğalıyor,
Korkuyorum…
Yarım kalan hayatım geliyor düşüncelerime kendi çığlıklarımı dinlerken
Hatırlamak istemediğim bir zaman dilimi
Mutluluğu hatırlamak istememek ne demek bilirmisiniz siz
Acı veriyorsa o mutluluk hatırlamak istemezsiniz bazen zamansız düşsede aklınıza
Ağır gelir ruhunuza ezilirsiniz anılarınızın altında
Burnum sızlıyor şimdi özlemler doldururken içimi
Korkuyorum…
Yaralarım daha da bir kanıyor şimdi
Sessiz çığlıkların uğultusu, gölgeler, hasret yangınları, karanlık ve soğuk duvarlar içinde KORKUYORUM…