Fani dünya kirlendi artık,
Gönülde saygı, yırtık pırtık.
Vicdan, imandan yoksun artık,
Nefes almaya korkuyorum.
iyi-kötü göremeyenler,
doğru-yanlış seçemeyenler.
bir baksan hepsi, efendiler,
dost olmaya korkuyorum.
çakalla kurdu bir sananlar,
sanmakla kalmayıp, tapanlar.
şöyle bir bakınca, krallar;
insan demeye korkuyorum.
gözlerden akan bir damla yaş,
ne bir dost kaldı, ne de sırdaş.
ömür bitiyor, yavaş yavaş;
hesap vermeye korkuyorum.
BURAK ÖZKAYA.
03.05.2018
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!