Korkuyorum Şiiri - Yahya Emin Demirci

Biliyor musun artık korkuyorum,
Artık eskisi gibi gülemiyorum.
Eskiden böyle miydi halbuki
Aklıma geldiğinde gözlerimin içi gülerdi
İçimde tarifi imkansız bir sevinç beliriverirdi
Seni hayal ederdim ve yine gülümserdim
Hala aklıma gelirsin ama artık gülemiyorum
İçimde tarifi imkansız bir sevinç değil
Tarifi mümkün bir acı beliriyor
Sonra daha da çok acıyor ve ağlıyorum
En çok üzüldüğümde ne biliyor musun?
Sen bunların hiç birini bilmeden gülüyordun
O gün kolundaki ben olmalıydım
Gecelerimi aydınlatan gözlerinin parıltısı onun değil
Benim yüreğimi aydınlatmalıydı
Kalbime sapladığın hançeri çıkarıp, yaramı sarmanı beklerken
Sen bir hançer daha sapladın
Yakışmadı sana
Birgün böyle bir şey yapabileceğini hiç ummamıştım
İnşallah mutlusundur
Beni sakın düşünme emi
Sakın ha bu kanayan yara seni yıpratır diye üzülme
Ben alıştım sensiz geçecek gecelerin hesabını çoktan yaptım
Bir daha da seni görmemeye karar vermiştim
Bunun için değil mi ki terkettim o diyarı
İnanmayacaksın belki ama dün gece yine gördüm seni
Sigaramın dumanları birden seni çiziverdi
Heyecanla doğruldum yatağımdan, ama sen gitmiştin çoktan
Geri uzandım, içim yine acıdı ve yine gözlerim yaşardı
Biliyor musun artık saçlarımda aklar var
Gözlerim iyice çukurlaştı
Neden mi? Boşver, anlamazsın.. Niye mi ?
Sabah kalktığında yastığın göz yaşlarıyla yıkanmış olduğunu gördün mü hiç
Senin kalbine kaç tane hançer saplandı ki
Akan kanlar kaç defa bacaklarını titretip, seni olduğun yere yıktı ki
Hiç değil mi ? hiç..
Ama ben tüm bunların bin katını her gece yaşıyorum
Ve artık dayanamıyorum
Bak içim yine acıdı.
Gözlerim yaşarmadan önce bu diyardan da gitmeye kararlıyım
Şu an içimdeki tek korku mezarımda bir damla bile gözyaşı dökmemendir.
Şayet böyle yapacak olursan şunu bilmeni isterim,
Hiçbir şeyi bilmedin. Ama ne olur bar, bunu bil,
Yüreğimde yeni bir hançer daha var…